Rouw en verlies hebben een opvallende rol in mijn trainingsacteerklussen. Soms als prominent thema, meestal als niet onderkende factor in de onderstroom van waaruit het de communicatie saboteert. Aandacht ervoor geeft ruimte om de negatieve gevolgen om te buigen naar effectieve communicatie. Maar hoe zet je als acteur rouw neer als verlies zoveel uitingsvormen heeft?…

Lees meer

Trouw zijn, je hart volgen: krachtige stoere kreten. Wie lef heeft, heeft de wereld, niet? Maar je hart niet volgen, daarin kleurt wel een denigrerend toontje door, want niet-trouw-zijn heet slap, heet jezelf verloochenen. Maar is dat wel zo eenduidig? Hoe ik wel en niet voor mijn verlangen koos. Ik schreef al over mijn keus…

Lees meer

Je wel eens impulsief voor een training of opleiding aangemeld? Gewoon, spring in ’t diepe en ga? Ik deed ‘t ooit met de opleiding tot trainingsacteur en nu is het mijn beroep. Als je me dat destijds verteld had, had ik meewarig het hoofd geschud: die is gek. Afgelopen maand deed ik het opnieuw. Ik…

Lees meer

Op de Trainingsacteuracademie leerde ik dat een trainingsacteur een rol speelt. Na twee jaar werkervaring onderschrijf ik het begrip spelen nog steeds. Tenminste als dit verbonden wordt met hoe kinderen leren: zonder oordeel, nieuwsgierig ontdekkend vanuit hun hele zijn. Anderen spreken dan over Huizinga’s begrip de homo ludens, de spelende mens. Maar het begrip rol…

Lees meer

In de LittleLearning van januari lichtte ik mijn afscheid van de ICT toe. Ik schreef daarin ook dat ik wilde bijdragen aan de menselijkheid. Als ik een moment bij dat woord stilsta, besef ik dat het maar een raar woord is, vooral als ik het langzaam uitspreek: men-se-lijk-heid. Wat zijn jouw beelden bij dat woord?…

Lees meer